Shazam ! Tanrıların Öfkesi / Shazam ! Fury of the Gods

Shazam : Tanrıların Öfkesi, aksiyon-macera-fantezi-bilimkurgu seçimi filmleri seven izleyicilerin çok seveceği bir imal değil. Film, sizi alıp götürmüyor. Anlatılan hikayenin içine giremiyor ve anlar ilerledikçe sıkılıyorsunuz. Bir süre sonra 130 dakikalık öykü size ızdırap vermeye başlıyor. Film, ne çocuklara, ne gençlere ve ne de büyüklere hitap ediyor. Yalandan bir masal konu alıyor fakat kime! İzleyecek olanlara basit gelsin.

S. H. A. Z. A. M.

Warner Bros’ın alt kuruluşu olan DC Comics, Superman, Süpergirl, Batman, Wonder Woman, Flash, Aquaman, Hawkman, Hawkgirl gibi malum süper kahramanları beyaz perde de izlememizi elde eden imal şirketi. DC, şimdilerde bize, 1939’lu yıllarda ortaya çıkan Shazam karakterini yine, tekrar sevdirmeye çalışıyorlar. Şirket, serinin ilk filmi ”Shazam! 6 Güç” ü 2019 senesinde gösterime yerleştirip Shazam karakterlerini tanıtmıştı. İkinci film ”Shazam ! Tanrıların Öfkesi” nde ise 6 kahraman güçlerini kanıtlama ediyorlar.

İlk filmimizde yaşlı Sihirbaz Shazam, kendisini temsil edecek saf, pak kişilikleri aramış ve sonra 18 yaş altı 6 genci bulmuştu. İkinci filmimizde Shazam (Zachary Levi), antik mitoloji tanrılarından olan Atlas Kızları Hespera (Helen Mirren), Kalypso (Lucy Lio) ve Anthea (Rachel Zegler) ile boğuşmaya başlayınca Süleyman’ın bilgeliği, Herkül’ün gücü, Atlas’ın dayanıklığı, Zeus’un görkemi, Aşil’in cesareti ve Merkür’ün hızına haiz bulunduğunun farkına varıyor.

 

Bu masalı çocuklarda yemez

Doğrusunu isterseniz, aksiyon ve mizahın dozunda bulunduğunu düşündüğüm ilk film (onu da sevmemiştim) bu ikinci filmden daha iyiydi. Mizahı yerinde ve dozunda kullanırsan etkili olur. Kullanamazsan hayal kırıklığı. Shazam ! Tanrıların Öfkesini izlerken çok sıkıldım. Filmin ortalarına doğru salondan dışarı çıkıp çıkmamak içinde kendimle savaşım ettim ve sabredip sonuna kadar bekledim. Sonrasında keşke çıksaydım dedim kendi kendime. Film sonrası konuştuğum öteki sinema yazarı arkadaşlarımda aynı şeyi düşünmüşler. Gerçekten olabildiğince kötü ve sıkıcı bir imal ”Tanrıların Öfkesi”. Çocuklara masallar diyeceğim fakat bu masalı çocuklarda yemez.

Mantığın önemsenmediği delik deşik edilmiş senaryo berbat, kurgu içler acısı, kulakları rahatsız eden müzik kötü, oyunculuklar vasat. Özetlersek, bu imal benim için tam bir hayal kırıklığı. Görsel efektler kötü değildi. Hikayeye doğası gereği zorunlu edilen aksiyon ise tatminkar düzeydeydi. Filmin en iyi yanı Wonder Woman‘ın (Gal Gadot) görüldüğü sahnelerdi.

 

Tanrılar değil, bu filmi izleyenler öfkelenecek…

Shazam, öykü seçimi ve kendilerine sunulan güçler değişik olsa da Jumanji filmi ile karakterler olarak benzerlik taşıyor. İkisinde de yaşanmış olan olayların esas kahramanları çocuklar ve asla biri ölümsüz değil. Shazam’in, ilk filmimizde kazanamadığı seyirciyi bu ikinci filmimizde iyice yok ettiğini düşünüyorum. Üçüncü filmimizde ne yaparlar bilmem fakat olabildiğince güçlü, vurucu iyi bir senaryo yazdıramazlarsa işleri olabildiğince zor gözüküyor.

Lafın kısası; Shazam : Tanrıların Öfkesi, aksiyon-macera-fantezi-bilimkurgu seçimi filmleri seven izleyicilerin çok seveceği bir imal değil. Film sizi alıp götürmüyor. Anlatılan hikayenin içine giremiyor ve anlar ilerledikçe sıkılıyorsunuz. Bir süre sonra 130 dakikalık öykü size ızdırap vermeye başlıyor. Film, ne çocuklara, ne gençlere ve ne de büyüklere hitap ediyor. .

 

Yönetmen : David F. Sandberg

Senaryo : Henry Gayden, Chris Morgan

Görüntü Yönetmeni : Gyula Pados

Kurgu : Michel Aller

Müzik : Christophe Beck

Oyuncular : Zachary Levi, Asher Angel, Jack Dylan Grazer, Helen Mirren, Rachel Zegler, Grace Fulton, Ian Chen, Lucy Liu, Faithe Herman, Adam Brody, Jovan Armand, Michelle Borth, Ross Butler